20 พฤศจิกายน 2552

หลายคนอาจคิดว่า..




หลายคนอาจคิดว่า..

ชีวิตของคนเรานั้น ไม่มีอะไรมากก็แค่

เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย
ใช่เป็นคำพูดที่ถูก
ชีวิตคนเรามีเกิดก็ต้องมีแก่
มีแก่ก้ต้องมีเจ็บ
เมื่อมีความเจ็บแล้วก็ย่อมที่จะมีความตาย


แต่..
ช่วงระยะเวลาแต่ละช่วงที่ห่างกันนั้น
มันมีสิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิต
ไม่ว่าจะ ทุกข์ สุข เศร้า ปลื้ม ฯลฯ


สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความทรงจำ
ที่หลายคนอยากจะเก็บเอาไว้
หลายคนอยากจะลืมมันไป
และการที่จะลืมได้ดีที่สุดคือความตาย
ไม่ว่าจะเป็นใครย่อมหนีไม่พ้นจากความตาย
ถึงขนาดเทวดาก็มีการตาย
การตายของเทวดานั้นคือการหมดบุญจะต้องจุติลงไปเกิด
แล้วจะเอาอะไรกับมนุษย์ธรรมดา
ที่สักวันก็ต้องตายจากทุกสิ่งทุกอย่างไป


และ..
มีหลายคนบอกไว้ว่าเมื่อเราตายไป
ไม่สามารถนำสิ่งใดไปได้


นอกจากความดี
สาเหตุนี้เราก็ไม่รู้ว่าเป็นจริงรึเปล่า!!
เพราะยังไม่มีใครที่ตายไปแล้ว
กลับขึ้นมาบอกสักคนเดียว


การกรวดน้ำก็เหมือนกัน
มีพระท่านนึงได้สอนไว้ว่า
การกรวดน้ำทำไมถึง้องใช้น้ำ


หลายคนก็ตอบว่า
เพื่อให้น้ำเป็นตัวกลาง
นำบุญที่เราทำไปสู่คนตาย


แต่การกรวดน้ำนี้
ไม่จำเป็นต้องใช้น้ำ
เพราะการทำบุญเราทำด้วยใจ
เพราะฉะนั้นก็ต้องใช้ใจในการกระทำ!!


และ..
หลายคนอาจท้อแท้ในชีวิต
ว่าทำไมเราถึงต้องทำงาน
ทำไมเราถึงต้องมาเรียน
ทำไมเราถึงต้องทำอย่างโน้นอย่างนี้
ฯลฯ


ลอง...คิดดูสิ..
เราโชคดีแค่ไหนที่เราได้มีชีวิตอยู่
ทั้งๆที่หลายคนที่เขาเป็นคนดีแต่กลับต้องจบชีวิตลง
ด้วยสาเหตุบางประการ
เราโชคดีแค่ไหนที่เราได้ทำงาน
ทั้งๆที่หลายคนต้องวิ่งหางานทำทั้งๆที่เขาก็สามารถ
ทำงานได้ดีพอกับเราแต่เพียงแค่เขาเคยมีประวัติไม่ดี
เราโชคดีขนาดไหนที่ได้เรียน
มีเด็กหลายคนที่เขาอยากจะเรียนแต่ด้วยสาเหตุบางประการ
ทำให้เขาต้องเรียนบ้างหยุดบ้าง


บ้างก็ไม่ได้เรียน
เราโชคดีขนาดไหนที่เราได้ฟังเสียงบ่น เสียงว่า เสียงสอน
ของผู้มีพระคุณ
มีอีกหลายคนที่เขาไม่สามารถรับรู้ความรู้สึก
ทางเสียงได้
เราโชคดีขนาดไหนที่ได้มองเห็นสิ่งต่างๆมากมาย
ถึงแม้ก็มีอีกหลายคนที่ไม่สามารถมองเห็นได้
เราโชคดีขนาดไหนที่เราได้เหนื่อย
มีหลายคนที่เขาต้องการขยับ ทำงาน
แต่เขาก็ไม่สามารถทำสิ่งนี้ได้


เพราะฉะนั้น..
ไม่ว่าอะไรจะถาโถมเข้ามาในชีวิต
ก็ให้ท้อได้แต่ห้ามถอยเด็ดขาด


เมื่อท้อ เมื่อเหนื่อย เมื่อทุกข์
ลองมองดูคนรอบๆตัวเราดูเขาก็ไม่ได้สบายใจเลย
แถมบางครั้งยังทุกข์หนักกว่าเราเสียอีก
แต่ถ้าเราสุข ขยัน สดใส
คนรอบข้างก็จะสดใสไปด้วย


คง..
ไม่จำเป็นต้องมีใครมาบอกว่า
สิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้นะดีแล้วหรือไม่
เราสามารถคิดเองได้และเลือกที่จะทำหรือไม่ทำได้


ฉะนั้น..
จงสู้ไปหนักแค่ไหนใจอย่าท้อ
จงอย่ารอความหวังเพราะมันสาย
จงเดินตามความฝันอย่าให้มลาย
แล้วสุดท้ายจะพบกับสิ่งที่ดี
แม้จะมีอุปสรรคและขวากหนาม
จงพยายามทำให้ดีอย่างที่ฝัน
ความตั้งใจจะกลายเป็นพลัง
ทำให้ฝันของเธอนั้นเป็นจริง
สู้..ต่อไป!!!!!